Samiec czy samiczka - http://szczurki.eu/samiec-czy-samiczka-ktore-wybrac/ (szczurki.eu)
Prawy i mity o szczurach - http://szczurki.eu/prawdy-i-mity-o-szczurach/ (szczurki eu)
Coś ważnego na temat szczurów :
Fizjologia:
Temperatura : 37,7-38,5
Ilość oddechów na minutę :71-146*
Ilość uderzeń serca na minutę: 250-493*
Ciśnienie krwi: 84-134 mm Hg
Średnia ilość wydalanego moczu: 23-33 ml/ na dobę
Ilość spożywanego dziennie pokarmu: 5-6 g na każde 100 g wagi szczura / na dobę
Ilość pobieranej wody: 10-12 ml na 100g / na dobę
Średnia waga dorosłego samca: 250-550 g
Średnia waga dorosłej samicy: 225-400 g
Ilość sutków: średnio 6 par
Średnia długość życia: 24-40 miesięcy
Rozmnażanie:
Wiek osiągania dojrzałości płciowej: 6-8 tyg Ciąże zdarzają sie także u samic młodszych niz 6 tyg.
Występowanie rujki: co 3-7 dni.
Płodność samicy - ograniczona czasowo
Płodność samca - nieograniczona czasowo (do śmierci)
Długość rujki: ok 12 godz
Długość ciąży: 21-23 dni
Ilość potomstwa: średnio 8-14 maluchów
Waga maluchów: 5-6 g
Otwarcie oczu: po 10-16 dniach
Wiek oddzielenia maluchów: minimum 4 tyg. Samce najlepiej w wieku ok 5 tyg (zejście jąder nie oznacza natychmiastowej płodności), samiczki mogą pozostać z matką.
Ponowna rujka: w przeciągu 24 godz po porodzie
Samiec, czy samiczka? Które wybrać?
Gdy decydujesz się na pierwsze szczurki warto wybrać sobie ich płeć, bowiem trzymanie dwóch różnych płci prowadzi do bardzo szybkiego przyrostu stada. A tego raczej nie chcemy, bo z biegiem czasu robi się z tego poważny problem. Małe szczurzyczki już po 4 tygodniach są zdolne do rozrodu, a samce nie patrzą, czy samica to matka, siostra, babcia, czy jeszcze inny członek rodziny. Mają tylko jedno w głowie – przedłużyć gatunek. Wystarczy jednak trzymać szczurki jednej płci, aby uniknąć wszelkich problemów z tym związanych. A jaką płeć wybierzemy, zależy tylko od nas.
Samiec, czy samica szczura?
Zanim dowiesz się jakie są standardowe różnice pomiędzy samcami a samiczkami, musisz wiedzieć, że szczury to zwierzęta bardzo inteligentne, stadne i z charakterem. Każdy z nich ma swój własny charakter, a czasami nawet charakterek. To, że większość samiczek zachowuje się tak a nie inaczej, nie oznacza, że nasza szczurzyca musi zachowywać się tak samo. Jest z nimi podobnie jak z ludźmi. Nie każdy Polak to „pijak i złodziej” (przepraszam za dość wulgarne porównanie). Tak samo nie każdy szczur ma cechy charakterystyczne dla większości.
Jakie są różnice?
Pierwszą sprawą jest to, że samce są zdecydowanie większe niż samice. Wynika to po prostu z ich budowy ciała i ewolucji. Nie jest znowu powiedziane, że każdy samiec będzie większy od samicy. Jest to po części sprawa genów. Ale standardowo samce są większe. Idąc tropem wielkości, to z tego też powodu samce są bardziej „ciapowate”. Są duże i czasami ślamazarne. Szczególnie na starość. Samice są dużo bardziej ruchliwe i zwinne. Są szczuplejsze, przez co mogą się szybciej i łatwiej poruszać. Ale dla nas niestety jest to wada. Samiczki nie lubią miziania i przytulania (nie wszystkie). Po prostu wolą same pobiegać, niż siedzieć wtulone we właściciela. Samczyki wręcz przeciwnie. Zdarzają się agresywne, czy lękliwe osobniki, ale większość uwielbia, gdy kręcimy się wokół nich i miziamy po grzbiecie.
Samce, przez testosteron, mają charakterystyczny zapach, który może się czasami nie podobać. Zależy to od człowieka, czy jest w stanie pogodzić się z takim zapachem. Nie śmierdzi – po prostu jest charakterystyczny i czasami intensywny. Problem ten nie występuje u szczurzyc. Samce zawsze można wykastrować, przez co zapach powinien (przynajmniej częściowo) zniknąć. Samiczki jednak mają syndrom macierzyństwa – wszędzie chcą sobie uwić gniazdko. Jakoś szczególnie to nie przeszkadza, ale lubią sobie chomikować różne rzeczy w dziwnych miejscach. Potrafią ukraść chusteczkę higieniczną i zawlec ją pod łóżko, albo za róg szafki i tam sobie robić legowisko. Z jedzeniem postępują podobnie. Jak dostaną jakiś przysmak na wybiegu, to zdarza im się wynosić i chować, zamiast się zajadać na miejscu.
Różnica pojawia się także w znaczeniu terenu. Każdy szczur znaczy teren, ale samiczki robią to „zgrabniej”. Po prostu idąc w nowe miejsce zostawiają malutkie kropel moczu, aby uwolnić swój zapach. Samce robią podobnie, z tym, że zdarza im się po prostu nasikać. I to sporo, przez co może powstać dość spora kałuża (oczywiście bez przesady). Nie każdy szczur tak postępuje, bo jest to także sprawa indywidualna, ale musimy wiedzieć, że istnieje takie prawdopodobieństwo.
Samce, przez testosteron, mają charakterystyczny zapach, który może się czasami nie podobać. Zależy to od człowieka, czy jest w stanie pogodzić się z takim zapachem. Nie śmierdzi – po prostu jest charakterystyczny i czasami intensywny. Problem ten nie występuje u szczurzyc. Samce zawsze można wykastrować, przez co zapach powinien (przynajmniej częściowo) zniknąć. Samiczki jednak mają syndrom macierzyństwa – wszędzie chcą sobie uwić gniazdko. Jakoś szczególnie to nie przeszkadza, ale lubią sobie chomikować różne rzeczy w dziwnych miejscach. Potrafią ukraść chusteczkę higieniczną i zawlec ją pod łóżko, albo za róg szafki i tam sobie robić legowisko. Z jedzeniem postępują podobnie. Jak dostaną jakiś przysmak na wybiegu, to zdarza im się wynosić i chować, zamiast się zajadać na miejscu.
Różnica pojawia się także w znaczeniu terenu. Każdy szczur znaczy teren, ale samiczki robią to „zgrabniej”. Po prostu idąc w nowe miejsce zostawiają malutkie kropel moczu, aby uwolnić swój zapach. Samce robią podobnie, z tym, że zdarza im się po prostu nasikać. I to sporo, przez co może powstać dość spora kałuża (oczywiście bez przesady). Nie każdy szczur tak postępuje, bo jest to także sprawa indywidualna, ale musimy wiedzieć, że istnieje takie prawdopodobieństwo.
To które wybrać?
Musicie zdecydować sami. Ale pamiętajcie – nie jest powiedziane, że wasz szczurek będzie miał wszystkie cechy, które są tutaj opisane. Są to zwierzątka naprawdę indywidualnie różne i nie znajdziemy dwóch takich samych. Agresja oraz łatwość oswajania nie zależy od płci, więc nie należy się kierować zbytnio prostą logiką, że „samiczki będą przyjemniejsze i łatwiej się oswoją, bo to ‚kobiety’”. Tak po prostu nie jest. Najważniejszą rzeczą jest to, że jakiej płci byśmy nie wybrali, to na pewno pokochamy swoich małych, szczurowych przyjaciół.
Prawdy i mity o szczurach..
Nie, szczurki nie potrafią grać na instrumentach. Nie robią też tego, o co są często oskarżane, nie roznoszą chorób, nie zagryzają dzieci (sic!) ani nie przygryzają metalowej klatki. Robią za to wiele innych rzeczy, o których ludzie nie wiedzą, bądź po prostu nie chcą wiedzieć Idiotyczne mity i prawdy „inaczej” są najczęściej rozpowszechniane przez ludzi, którzy tych pięknych stworzonek nie lubią. Osoby te najczęściej nie znają się na rzeczy i powtarzają głupie słowa, które usłyszały od innych ludzi tego samego pokroju.
Mity, które krążą wśród niezorientowanych osób:
Szczury roznoszą choroby
W ich ogonach znajduje się trująca strychnina
Szczurzy ogon jest łysy
Szczura podnosi się tylko za ogon
Szczur potrafi przegryźć klatkę, aby wydostać się na zewnątrz
Szczur gryzie człowieka, bo chce go zjeść
Temat długi jak rzeka. Większość, jako argument popierający tą jakże niesprawiedliwą tezę, podaje epidemię dżumy i rzekomą winę szczurów. Niestety (albo i stety), to nie szczury są winne tym epidemiom, tylko pchły, które się na nich znajdowały. Cóż, wiadomo jak wyglądają dzikie szczury, ale gwarantuję wszystkim, że domowe pieszczochy nie mają z nimi nic wspólnego. Są to praktycznie całkiem inne zwierzęta. Różnica jest taka, jak pomiędzy psami a wilkami. Niby rodzina ta sama, ale jednak między nimi przepaść. Możecie być pewni, że szczury nie przenoszą żadnych chorób i niczym nas nie zarażą.
Kolejny idiotyczny mit powtarzany w kółko bez sprawdzenia jakiegokolwiek źródła solidnej i pewnej informacji. Strychnina jest bardzo często stosowana jako trucizna dla gryzoni, więc pewnie jakiś „inteligentny” inaczej pomyślał, że szczury po najedzeniu się takiej trucizny odkładają ją sobie w ogonie, co jest oczywiście kompletną bzdurą. Żadne źródło także nie mówi o tym, żeby jakikolwiek zwierzak zdechł po ugryzieniu szczurzego ogona – jest tocałkowita nieprawda powtarzana w kółko przez niezbyt rozgarniętych ludzi, którzy wierzą we wszystko, co im ktoś powie po wypiciu 3 piw. Jedyna możliwość zatrucia się strychniną, to zjedzenie martwego gryzonia zabitego przez trutkę.
Jest to nieprawda. Zapewne powtarzają ją osoby, które ze szczurami nigdy nie miały nic wspólnego i brzydzą się do nich zbliżyć na tyle, żeby zauważyć, że ogonek jest pokryty prawie przezroczystymi włoskami, tak krótkimi, że na pierwszy rzut oka ich nie widać. Z całą pewnością nie są jednak łyse.
Informacja nieprawdziwa i wręcz niebezpieczna dla naszego małego przyjaciela. U szczura ogon stanowi przedłużenie kręgosłupa, więc podnoszenie go za tę część ciała może spowodować ciężki uraz. Pomaga on także kontrolować temperaturę ciała i utrzymywać równowagę. Dla jego dobra, nie wolno podnosić szczurka za ogon!
Cóż – prawdą jest, że zęby szczura są bardzo ostre i wytrzymałe. W wyjątkowo skrajnych sytuacjach zwierzak ten potrafi przegryźć nawet stal. Drewno i plastik nie są dla niego żadnym problemem. W zasadzie szczurek często gryzie co popadnie, ale tylko po to, żeby stępić sobie zęby, które bardzo szybko rosną. Zdecydowanie jednak szczęśliwy i zadbanyszczur nie będzie tak zdesperowany, aby przegryzać klatkę i wydostawać się na zewnątrz. Nie będzie miał takiej potrzeby, a nawet gdyby, to prędzej przedostałby się przez plastikową kuwetę, na której stoi klatka…
Głupota jakich mało. Szczury gryzą, gdy są zdenerwowane, zaniepokojone lub przestraszone. Potrafią dotkliwie ugryźć, to fakt, ale nie wygryzają dziur w rękach po to, żeby się pożywić. Te karmione ręką też nie zdradzają krwiożerczych zapędów. Karmienie ich mięsem także nie powoduje takiego stanu. Głodny szczurek może ugryźć palec, który pachnie jakimś dobrym jedzonkiem. Dla szczurka nawet niektóre rodzaje mydła mają smakowity zapach. Ale nie gryzie on palca dla mięsa, tylko dlatego, że zapach przywodzi mu na myśl jakiś smakołyk. A i tak takie sytuacje zdarzają się tylko sporadycznie!
Prawdy, o których nie wszyscy wiedzą :
Szczur jest niezwykle inteligentny
Tak, to prawda. Szczurki są niesamowicie inteligentne! Dobrze oswojone pokazują co potrafią ucząc się różnych, ciekawych sztuczek. Od skakania nad przeszkodami, przez pokonywanie labiryntów aż do rozwiązywania prostszych łamigłówek. Tak, szczury są na tyle mądre, że potrafią sobie poradzić z prostymi zadaniami, które wymagają odrobiny myślenia. Bardzo szybko chwytają o co chodzi. Nauczyć szczurka sztuczki jest niezwykle prosto.
Ja mam samiczke.Moja mama szyje i często daje jej skrawki materiału
OdpowiedzUsuńAle kira ( tak się nazywa ) jest wybredna i ten materiał ktury jej nie pasi wyrzuca z kladki. Też bardzo zaprzyjazniona jest z mojim psem